2011

We hebben een goede week gehad! Hier en daar nog een beetje blegh ziekig...moe en verkouden vooral..dus soms waren we lekker eventjes thuis om een klein dutje te doen, wat heel erg heeft geholpen. En nu voel ik me weer helemaal beter en ben ik er weer helemaal klaar voor om weer keihard aan het werk te gaan!

OOOOO GELUKKIG NIEUWJAAR!!!!! hee ik realiseerde me helemaal niet dat dit de 1e mail is in 2011.
Hoe was jullie oud en nieuw? Wij zijn ‘s avonds uit eten geweest met de Cambridge elders en dat was wel gezellig. We hebben lekker Italiaans gegeten bij Frankie en Bennie's. Leuk Amerikaans Italiaans restaurant. En het vuurwerk hier was echt matig!! Ik heb denk ik 5 pijlen gezien en dat was het! En er waren niet eens rotjes of 1000 knallers of al dat soort dingen. Zelfs de straten waren super schoon de volgende ochtend! Normaal in Nederland zie je na een week nog rotjes en oud vuurwerk liggen, maar hier niet hoor. Heel braaf en stil allemaal die Engelsen.

Nieuwjaarsdag waren we de hele dag vrij en alles was gesloten dus we konden niet echt veel doen. Dus we hebben gezellig de hele dag films gekeken!! Dus dat was heel leuk en relaxed. Maar het is fijn dat we nu weer goed aan het werk kunnen! Ik ben hier namelijk niet om films te kijken en dutjes te doen. Dus het is fijn om weer te doen waarvoor ik hier ben.

Ik heb de leden van de kerk in Cambridge bedankt voor alle zorg tijdens de kerst. Want we hebben echt veel leuke cadeautjes, kaartjes en uitnodigingen gehad en veel eten. En het voelde goed om dat even tegen iedereen te kunnen zeggen en iedereen te bedanken voor de zorg voor ons, want ik waardeerde het enorm dat mensen ons hadden uitgenodigd.

O trouwens we geven nu les aan een vrouw, Nicky, en zij heeft een autistisch zoontje en ik kon dus even goed mijn pedagogische kennis toepassen. Hij was best moeilijk om mee om te gaan zeg....hij heef totaal geen grenzen en springt de hele tijd op je. Ik heb op een gegeven moment nogal streng gezegd dat ik het niet wilde en toen stopte hij gelukkig maar zijn volgende slachtoffer was sister Müller haha. Dat was zoooo grappig. Hij had een of andere deken over haar hoofd gedaan en zelf ook onder de deken gekropen en hij klom helemaal op haar hoofd en nek enzo en haha ik moest haar natuurlijk helpen en 'redden' maar ik moest zo hard lachen want ze was helemaal bedekt met hem en de deken! Was zo grappig.
En ook toen we weggingen moest hij onwijs hard huilen en toen kon ik m’n pedagogische kennis even toepassen door te zeggen dat we nog 1 verhaaltje gingen lezen en dat we dan weggingen. En toen we dat deden ging het helemaal goed. Dus daar was ik best een beetje trots op. Het is fijn dat ik m’n studie nog steeds een beetje kan gebruiken tijdens het zendingswerk.

Volgende week zijn er weer overplaatsingen en ik mail jullie dinsdag om te laten weten of ik ook overgeplaatst wordt.